Celem dyrektywy jest ustanowienie norm minimalnych w odniesieniu do definicji przestępstw i sankcji w zakresie seksualnego wykorzystywania dzieci, jak również wprowadzenia wspólnych przepisów wzmacniających prewencję i ochronę ofiar przestępstw.

Dyrektywa ma zastąpić obecnie obowiązującą decyzję ramową Rady 2004/68/WSiSW z dnia 22 grudnia 2003 r. dotyczącą zwalczania seksualnego wykorzystywania dzieci i pornografii dziecięcej.

Jednocześnie, stanowi ona uzupełnienie dotychczasowych rozwiązań o następujące zagadnienia:

• Kryminalizację zachowań polegających na seksualnym wykorzystaniu dzieci, nieobjętych decyzją ramową, w szczególności czynów popełnianych dzięki wykorzystaniu technologii informatycznych,

Dyrektywa zaleca m.in.: wprowadzenie odpowiedzialności karnej dla osób, które seksualnie wykorzystały małoletniego wtedy, gdy małoletni ukończył 15 rok życia, a nie ukończył 18 roku życia.

• Ułatwienie ścigania sprawców przestępstw w sprawach o charakterze transgranicznym (możliwość stosowania technik śledczych, rozszerzenie podstaw jurysdykcji m.in. w celu zwalczania turystyki seksualnej),

Dyrektywa zaleca wprowadzenie bezwzględnego zakazu reklamy tzw. seksturystyki. Chodzi o np. reklamę wyjazdów turystycznych do m.in. krajów azjatyckich, sugerujących połączenie wyjazdu z tzw. seksturystyką. Dyrektywa rekomenduje także przepadek mienia w przypadku obcokrajowców, którzy popełnili przestępstwo o charakterze seksualnym na szkodę małoletniego (np. przepadek sprzętu filmowego, jeżeli obcokrajowiec kręcił filmy pornograficzne z udziałem małoletnich w innym kraju UE).

• Zapewnienie pełniejszej ochrony ofiarom przestępstw, zwłaszcza w trakcie postępowań karnych (m.in. zapewnienie odpowiednich warunków przesłuchania),

Dyrektywa przewiduje m.in. wprowadzenie – na wzór polski – jako standardu przesłuchań z udziałem małoletnich tzw. przyjaznych pokojów przesłuchań.

• Stworzenie mechanizmów postępowania z osobami ze skłonnościami do popełniania  przestępstw o charakterze seksualnym,

M.in.: poprzez zobowiązanie państw członkowskich do wprowadzenia programu leczenia pedofilii, także po zakończeniu odbywania kary pozbawienia wolności oraz poprzez obowiązek przygotowania opinii lekarza na koniec odbywania kary pozbawienia wolności, co do perspektywy powrotności do tego rodzaju przestępstw.

• Zapobieganie zatrudnianiu osób, które wcześniej były skazane za przestępstwa seksualne (również za granicą),

M.in.: poprzez wprowadzenie obowiązku nałożonego na pracodawców, aby przy zatrudnianiu osób, które będą miały kontakt z dziećmi (np. w szkołach, przedszkolach) przedstawiania zaświadczenia o niekaralności za przestępstwa o charakterze pedofilskim oraz wprowadzenie tego obowiązku również w przypadku pracy z dziećmi na zasadach wolontariatu (np. w organizacjach społecznych jak harcerstwo, czy organizacjach sportowych na stanowisku m.in. trenera).

• Możliwość usuwania i blokowania stron z pornografią dziecięcą,

Dyrektywa wprowadza bezwzględny obowiązek usuwania z serwerów krajowych stron pedofilskich oraz możliwość blokowania dostępu do takich stron, znajdujących się na serwerach zagranicznych.

• Ustanowienie ochrony i pomocy dla ofiar przestępstw i ich rodzin.

Państwa członkowskie zostały zobowiązane do przygotowania projektów i programów pomocowych dla ofiar przestępstw seksualnych (popełnionych na szkodę małoletnich).

Reasumując, dyrektywa określa minimalne kary za około 20 przestępstw związanych z seksualnym wykorzystywaniem dzieci - o wiele więcej niż przewidują dotychczasowe unijne akty prawne.

źródło: www.ms.gov.pl