Zawód doradcy podatkowego w Polsce powstał w 1997 r., więc ma krótką historie. Zawód ten wymaga szerokiej wiedzy i odpowiedzialności. Jednak  profity z jego wykonywania są dość wysokie. Zawód ten zaliczany jest do tzw. zawodów zaufania publicznego.

Warunki jakie musi spełnić kandydat na doradcę podatkowego zostały określone w Ustawie o doradztwie podatkowym.

Podmiotami uprawnionymi do zawodowego wykonywania czynności doradztwa podatkowego są:

• osoby fizyczne, wpisane na listę doradców podatkowych;
• adwokaci i radcowie prawni;
• biegli rewidenci.

Na listę doradców podatkowych wpisuje się osobę fizyczną, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki:

• ma pełną zdolność do czynności prawnych;
• korzysta z pełni praw publicznych;
• jest nieskazitelnego charakteru i swoim dotychczasowym postępowaniem daje rękojmię prawidłowego wykonywania zawodu doradcy podatkowego;
• posiada wyższe wykształcenie;
• odbyła w Polsce dwuletnią praktykę zawodową;
• złożyła z wynikiem pozytywnym egzamin na doradcę podatkowego;
• wystąpiła z wnioskiem o wpis na listę, nie później niż w okresie 3 lat od zdania egzaminu

Kandydaci na doradców podatkowych,  odbywają dwuletnią praktykę zawodową, w następującej kolejności:

1. w urzędzie skarbowym - przez okres 2 miesięcy;
2. w izbie skarbowej - przez okres 2 miesięcy;
3. w urzędzie kontroli skarbowej - przez okres 2 miesięcy;
4. u doradcy podatkowego lub w spółce doradztwa podatkowego - przez okres 18 miesięcy

Na równi z praktyką jest traktowane zatrudnienie:

    1) przez okres co najmniej dwóch lat w:

• urzędzie skarbowym,
• izbie skarbowej,
• urzędzie kontroli skarbowej,
• urzędzie celnym,
• izbie celnej,
• Ministerstwie Finansów,
• samorządowych służbach finansowych,
• samorządowym kolegium odwoławczym

- jeżeli do zakresu obowiązków kandydata należało stosowanie przepisów prawa podatkowego w związku z prowadzonymi postępowaniami podatkowymi lub kontrolnymi;

• w podmiotach uprawnionych do wykonywania doradztwa podatkowego, jeżeli do zakresu obowiązków kandydata należało stosowanie przepisów z zakresu prawa podatkowego na rzecz klienta,
•  jako prokurator lub sędzia,
•  na stanowisku, na którym wykonywanie czynności z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych wiąże się z koniecznością posiadania certyfikatu księgowego, lub na stanowisku uprawniającym do przeprowadzania lustracji w rozumieniu przepisów prawa spółdzielczego,
• na stanowisku głównego księgowego w podmiotach, które na podstawie przepisów o rachunkowości są obowiązane do prowadzenia ksiąg rachunkowych;

    3) przez okres co najmniej czterech lat na stanowisku skarbnika gminy;

    4) przez okres co najmniej pięciu lat w charakterze pracownika naukowego, dydaktycznego lub naukowo-dydaktycznego, w rozumieniu przepisów o szkolnictwie wyższym, zajmującego się dziedzinami, w których zakres wchodzi prawo podatkowe.Na równi z praktyką jest traktowane wykonywanie przez okres co najmniej dwóch lat zawodu adwokata, radcy prawnego lub biegłego rewidenta.

Egzamin składa się z części pisemnej i ustnej. Kandydat, który uzyskał pozytywny wynik z części pisemnej egzaminu, składa do Komisji Egzaminacyjnej, nie później niż do 15 dnia miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym deklaruje chęć zdawania części ustnej egzaminu, wniosek o wyznaczenie terminu tej części egzaminu.

Część pisemna egzaminu jest przeprowadzana co najmniej raz w roku, bez względu na liczbę kandydatów zakwalifikowanych do tej części egzaminu, albo każdorazowo, gdy do części pisemnej zostanie zakwalifikowanych co najmniej 50 kandydatów.

Część ustna egzaminu jest przeprowadzana, jeżeli do egzaminu zostało dopuszczonych co najmniej 12 kandydatów, jednakże nie rzadziej niż co 3 miesiące.

Część pisemna egzaminu polega na:

1) rozwiązaniu testu składającego się ze 100 pytań obejmujących wszystkie dziedziny, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy;
2) rozwiązaniu zadania polegającego na sporządzeniu projektu wystąpienia w imieniu klienta do organu podatkowego lub sądu.

Część testowa egzaminu trwa 100 minut, a rozwiązanie zadania 180 minut. Rozwiązując test kandydat może korzystać wyłącznie z przepisów prawa ogłoszonych w dziennikach urzędowych lub zawartych w zbiorach przepisów bez komentarzy.

Dla biegłych rewidentów część pisemna egzaminu polega na:

1) rozwiązaniu testu;
2) rozwiązaniu zadania polegającego na sporządzeniu wystąpienia w imieniu klienta do organu podatkowego lub sądu.

Każde pytanie testowe oceniane jest w następujący sposób:

1) odpowiedź prawidłowa - dwa punkty;
2) odpowiedź nieprawidłowa - minus jeden punkt;
3) brak odpowiedzi - zero punktów.

Rozwiązanie zadania oceniane jest w skali od 0 do 20 punktów.

Warunkiem zdania części pisemnej egzaminu jest uzyskanie co najmniej:

1) 80 % maksymalnej liczby punktów za rozwiązanie testu oraz
2) 10 punktów za rozwiązaniu zadania polegającego na sporządzeniu wystąpienia w imieniu klienta do organu podatkowego lub sądu.

Część ustna egzaminu polega na udzieleniu odpowiedzi na pytania zamieszczone w wylosowanym zestawie pytań składającym się z dziesięciu pytań.

Skład egzaminacyjny ocenia odrębnie odpowiedź na każde pytanie, przyznając ilość punktów wyrażoną pełną liczbą w skali od 0 do 6 punktów za każdą odpowiedź. Punkty sumuje się łącznie za wszystkie odpowiedzi na pytania. Warunkiem zdania części ustnej egzaminu jest uzyskanie co najmniej 70 % maksymalnej liczby punktów.

Wyniki części ustnej egzaminu ogłaszane są bezpośrednio po egzaminie.