Poza drogami powiatowym, krajowymi, gminnymi i wojewódzkimi - w ustawie o drogach publicznych (Dz.U.2007.19.115) można spotkać się z pojęciem „drogi wewnętrznej” - jako szczególnej kategorii, która podlega wyłącznie zarządcom (właścicielom). Zgodnie ze wskazaną ustawą: drogi, parkingi oraz place przeznaczone do ruchu pojazdów, niezaliczone do żadnej z kategorii dróg publicznych i niezlokalizowane w pasie drogowym tych dróg są drogami wewnętrznymi.

Nadawanie nazwy ulicy prywatnej (drogi wewnętrznej) obywa się z zgodnie z przepisem art. 8 ust. 1a ustawy o drogach publicznych. Nadanie nazwy następuje w formie uchwały podjętej przez radę gminy w sprawie nadania nazwy drodze wewnętrznej. Podjęcie takiej uchwały wymaga jednakże czynnego zaangażowania mieszkańców (sąsiadów) mieszkających przy takiej drodze, gdyż nadanie nazwy ulicy prywatnej wymaga uzyskania pisemnej zgody właścicieli terenów, na których jest ona zlokalizowana.

Wniosek o podjęcie takiej uchwały powinien zostać zgłoszony przez współwłaścicieli działek drogowych, którzy powinni wskazać, że droga wewnętrzna prywatna została ustanowiona na działkach o wskazanych numerach ewidencyjnych i w jakim kierunku w stosunku do już istniejącej ulicy przebiega. Działki drogowe stanowić powinny własność wnioskodawców. Następnie wnioskodawcy powinni zaproponować nazwę ulicy - można zaproponować kilka nazw. Należy pamiętać, że Rada Gminy wybierze tę nazwę, która nie występuje w gminie, gdyż nazwy ulic nie mogą się powtarzać. Droga, której dotyczy wniosek musi być drogą istniejącą - nie może to być planowania inwestycja. Fizycznie istniejącej drodze wewnętrznej może być nadana nazwa.

(źródło:ekonomia.pl)