Organy podatkowe prezentują jednolite stanowisko uznając, że wynajmujący lokale użytkowe obciążając najemców z tytułu zużycia tzw. mediów (energii elektrycznej, cieplnej, wody, odbioru ścieków i wywozu nieczystości) muszą stosować 23 proc. stawkę VAT  właściwą dla usługi zasadniczej, czyli usługi najmu.

Dla organów podatkowych nie ma znaczenia treść umów najmu. Niezależnie od tego czy opłaty związane z eksploatacją lokali są wyodrębnione od czynszu, czy też są jego składnikiem, organy twierdzą, że ma do nich zastosowanie podstawowa stawka VAT i uzasadniają to tym, że dostawy mediów mają charakter pomocniczy wobec usługi zasadniczej, jaką jest usługa najmu i nie stanowią celu samego w sobie, lecz są środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi zasadniczej. Ze względu na to, że konsekwencje podatkowe powinny być przyporządkowane świadczeniu wiodącemu, organy podatkowe uznają za niewłaściwe z ekonomicznego punktu widzenia sztuczne dzielenie usługi najmu na usługę podstawową i usługi dodatkowe tylko w celu stosowania odrębnych stawek VAT (por. np. interpretacja z 8 czerwca 2012 r. Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, nr IPPP1/443-274/12-2/PR).

W opinii organów podatkowych najemca może odrębnie i niezależnie od czynszu ponosić koszty mediów wyłącznie wtedy, gdy zawrze umowę bezpośrednio z ich dostawcą. W sytuacji braku takich umów najem należy uznać za usługą złożoną z różnych świadczeń (por. np. interpretacja z 26 kwietnia 2012 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, nr IPTPP4/443-79/12-5/JM).

(źródło: vat.pl)