Sprzedaż osobie fizycznej za granicę do krajów Unii Europejskiej rozliczana jest z reguły jako tzw. sprzedaż wysyłkowa z terytorium kraju. Sprzedaż taka początkowo opodatkowana pozostaje w kraju, a po przekroczeniu określonych limitów ustalonych przez kraje Wspólnoty, może być rozliczana za granicą. Inaczej rozliczyć ją należy, gdy towary kupuje podatnik VAT z innego kraju Unii, a towar wysyłany jest przez niego bezpośrednio do klienta, z pominięciem własnego zakładu w innym kraju Wspólnoty.

Wysyłkę towaru bezpośrednio do osoby fizycznej (w naszym przypadku niech będzie to podmiot C) z pominięciem nabywcy pośredniego (podmiotu B) rozpoznać należy jako element transakcji łańcuchowej. W jej ramach, gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich (podmiot A) wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, przy czym towar ten jest wysyłany lub transportowany, to wysyłka lub transport tego towaru jest przyporządkowana tylko jednej dostawie. Oznacza to, że dostawy dokonywane poza tą jedną dostawą, z którą związany jest transport będą uznawane za dostawy krajowe – czyli nieruchome – w kraju rozpoczęcia lub zakończenia transportu.

Przyporządkowanie transportu do odpowiedniej transakcji jest najistotniejszą częścią rozliczenia takiej czynności. Od niego zależy bowiem, gdzie - w którym kraju - zostaną rozliczone pozostałe czynności w ramach dokonywanego łańcucha dostaw. Ustawa o VAT wskazuje w tym zakresie, że jeżeli towar jest wysyłany lub transportowany przez nabywcę, który dokonuje również jego dostawy, przyjmuje się, że wysyłka lub transport jest przyporządkowana dostawie dokonanej dla tego nabywcy (WDT u zbywcy – podmiotu A, WNT u nabywcy – podmiotu B), chyba że nabywca ten udowodni, że wysyłkę lub transport towaru należy zgodnie z zawartymi przez niego warunkami dostawy przyporządkować jego dostawie (WDT u zbywcy  podmiotu B, WNT u nabywcy – podmiotu C, a dostawa krajowa między A i B). W podejmowanym przypadku WNT rozpozna zatem podmiot, który wysyła lub transportuje towary, a następnie który dalej dokonuje dostawy. By w Polsce zastosowana została stawka 0% przez podmiot A – należy dopełnić wszystkich warunków uznania czynności za WDT (m.in. podmiot B powinien podać swój NIP-UE, ponadto posiadać dokumentację dowodzącą, że towar opuścił terytorium kraju).

(źródło:vat.pl)